 |
| Xudeus obrigados a lavar as rúas de Viena entre as burlas dos seus compatriotas austríacos |
A noite dos cristais rotos ocorreu en Alemaña e en Austria a noite do 9 ao 10 de novembro de 1938. As SS (organización paramilitar do Partido Nazi ) prendeu a miles de xudeus e destruíu os seus negocios. Máis de 90 xudeus foron asasinados esa noite.
Na década de 30, moitos xudeus de orixe polaca que vivían en Alemaña. O venres 28 de outubro 1938, 20.000 deles foron secuestrados no medio da noite e brutalmente deportados pola Alemaña nazi á Polonia. O goberno polaco rexeitounos mais, ao final, os alemáns convencéronos para que os admitisen.
O luns 7 de novembro, Herschel Grynszpan, un xudeu alemán que fuxira a Francia, despois de recibir unha carta da súa familia describindo as condicións horribles da deportación a Polonia, disparou a Vom Rath, secretario da embaixada alemá en París. Morreu na tarde do 9 de novembro.
Este asasinato foi o pretexto para iniciar o ataque contra os cidadáns xudeus en Alemaña e en Austria. Quixeron facer crer que o ataque fora espontáneo, pero en realidade foi preparado polo goberno alemán. O 9 de novembro, a crueldade comezou coa destrución de 1.574 sinagogas (practicamente todas as de Alemaña), moitos cemiterios xudeus, máis de 7.000 tendas e 29 almacéns de xudeus. Máis de 30.000 xudeus foron detidos e internados en campos de concentración... Esta orxía de violencia explica que algúns alemáns que non eran xudeus foran asasinados simplemente porque "parecían xudeus".
Os acontecementos en Austria (anexionada por Alemaña en marzo, Anschluss), non foron menos terribles, a poboación xudía foi igualmente atacada. Mesmo se obrigou a moitos xudeus a fregar ás rúas mentres se rían deles, humillándoos.
Destruíron as propiedades, agredíronos nalgúns casos ata a morte, e aínda por riba impuxéronlle á comunidade xudía unha multa de mil millóns de marcos, acusándoos hipocritamente de seren responsables dos disturbios.
Unha noite difícil de esquecer, que anunciaba a traxedia da Solución Final e o Holocausto durante a II Guerra Mundial.
Laura Caeiro (4ºA)
Ningún comentario:
Publicar un comentario