domingo, 26 de setembro de 2010
Joshua Benoliel - "Embarque do Corpo Expedicionário Português para a Flandres" (1917)
O rapazio, do lado esquerdo da imagem, acompanha a marcha dos soldados entre o medo e o espanto da movimentação. Verifico a cor da pele deles, muito meridional. Mas fixemo-nos agora no casal da frente.
A rapariga, de rosto muito fino e estatura mediana, tem os olhos semicerrados. O soldado pega meigamente no queixo da mulher prestes a rebentar em choro, após o último beijo. Eles sabiam que a despedida podia não ter regresso. Na mesma mão onde segura o guarda-chuva, tem um pequeno embrulho preso por corda. Não se sabe se o embrulho se destinava ao soldado, já de mochila às costas, de um pequeno haver dela ou de peça de roupa para entregar a uma cliente (efabulemos que ela era costureira).
À parte estes dramas pessoais, o quadro deve ser compreendido ao nível mais vasto da sociedade. Depois de se ter comprometido com o país que não enviaria tropas para a frente da batalha da Primeira Guerra Mundial, Afonso Costa, primeiro-ministro, mudou de ideias. O país atravessava uma conjuntura política e económica difícil; melhor não ficou, arrastando-se por entre o descontentamento e a escassez de bens de primeira necessidade, enquanto chegavam as notícias das primeiras baixas em combate. A repressão interna teve lugar no Verão e Outono desse mesmo ano de 1917. No final do ano, Sidónio Pais assumia o poder, instaurando uma ditadura militar (no final de 1918, Sidónio seria assassinado).
Possivelmente, o namorado daquela mulher ainda muito jovem (19 anos? 20 anos?) não regressou ao cais da estação de Santa Apolónia. Qual terá sido o percurso da rapariga? Arranjou outro namorado, casou e teve filhos? Ou ficou viúva para toda a vida? Que alegrias teria, passados os anos de juventude?
mércores, 22 de setembro de 2010
Para que serve a Historia?

Ao comezo do curso, como fago desde hai anos, pregunteille ao alumnado de 4º da ESO: para que serve a Historia? Estas son algunhas das respostas, as que máis me gustaron ou sorprenderon:
- Para coñecer o que pasou na idade dos nosos avós, como pasaron a vida. E para ter algo de cultura, para non ir de incultos pola vida.
- A Historia serve para aprender.
- Serve para ter máis cultura e saber máis sobre a vida humana.
- A Historia é o método que nos permite coñecer quen somos, de onde vimos e que cousas importantes fixemos ata este momento. A etapa que máis me gusta é o Renacemento, porque nos permitiu ter como idea principal ao ser humano.
- Serve para pouco no día a día. Está ben para a xente que lle gusta. Creo que a súa utilidade na actualidade consiste en non cometer os mesmos erros que antes.
- Para coñecer o pasado e saber de onde vimos.
- Para coñecer feitos e comportamentos pasados e a partir de aí forxar a nosa propia identidade. Se non coñecéramos a nosa historia, non teriamos unha identidade propia. A etapa que máis me gusta é a Idade Media, porque os cabaleiros ían a conquistar e chegaban vitoriosos xunto as súas mulleres. Iso era o máis bonito que podía agardar dun cabaleiro.
- Para saber o que pasou e situalo nun tempo.
- Para coñecer como era o mundo antes, como se vivía e o por que dalgúns acontecementos.
domingo, 19 de setembro de 2010
Labordeta
Este vídeo da entrevista que lle fixo Mara Torres na 2 é unha pequena homenaxe a Labordeta coñecido máis por unha anécdota, moi significativa por certo, que por unha longa traxectoria vital baseada na dignidade e na loita pola liberdade, sempre apegado a súa terra aragonesa.
Un home de esquerdas, ao que despedimos mandando tamén 'á merda' a todos os 'gilipollas' intolerantes.
Un home de esquerdas, ao que despedimos mandando tamén 'á merda' a todos os 'gilipollas' intolerantes.
sábado, 18 de setembro de 2010
venres, 10 de setembro de 2010
luns, 2 de agosto de 2010
sábado, 17 de xullo de 2010
Destrucción a toda costa
Este breve vídeo forma parte do 10ª edición do informe 'Destrucción a Toda Costa' de Greenpeace, no que se analiza a última década de destrución do litoral. Unha desfeita que tamén afecta gravemente á costa galega.
mércores, 16 de xuño de 2010
O berro

Alguén sabe exactamente onde está Kirguizistán? A pelexa entre kirguises e usbecos xa conseguiu o suficiente número de mortos como para aparecer nas portadas (iso si, sen facerlle sombra a maldita crise). Acadar un nivel de atención maior ou manterse só depende da súa capacidade para seguir matándose.
A foto de Igor Kovalenko é fermosa, tres nenos e unha flor á xogo coa camiseta da nena que berra a súa dor. Con que nos quedamos? Coa pericia do fotógrafo ou co grito eterno de Munch?
xoves, 10 de xuño de 2010
domingo, 6 de xuño de 2010
xoves, 3 de xuño de 2010
martes, 1 de xuño de 2010
Israel: a violencia impune
Onte produciuse unha nova e brutal violación dos dereitos humanos por parte do Estado de Israel. Un Estado que desde a súa creación en 1948 condenou a millóns de palestinos ao exilio, á miseria e a humillación persoal e colectiva, nun réxime de apartheid que conta co vergonzoso beneplácito da comunidade (deberiamos dicir mafia) internacional. Para Israel, para os seus gobernantes, non existen nin os principios morais, nin éticos, nin humanitarios, nin, mesmo, relixiosos. E aínda hai xente que os xustifica! só poden ser ignorantes ou fanáticos (ou hipócritas, claro).
Conflito Palestina
.View more presentations from ferrocouselo.
Outro barco con axuda humanitaria para Gaza arríscase a ser tamén asaltado polo Estado pirata (que será iso do dereito) e leva o nome de Rachel Corrie, unha activista do Movemento Internacional de Solidariedade (ISM), esmagada por un bulldozer israelí cando procuraba evitar a demolición de casas palestinas levadas a cabo polo Exército de Israel (todo vale), o 16 de marzo do 2003. A súa morte tamén quedou impune.
Fotos que falan
De xiz-toria recollemos este magnífico traballo realizado ao longo do curso 2009-2010 polo alumnado de 2º de Bacharelato do IES Francisco Aguiar de Betanzos. Trátase dunha orixinal e interesante experiencia, da que aquí se presenta unha parte, que ten como obxectivo crear un arquivo de imaxes acompañadas dos arquivos sonoras coas palabras dos protagonistas de ditas imaxes. Noraboa e moitas grazas.
Iª exposición fqf
View more presentations from xiztoria.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)