Otra idea de Galicia foi publicado
pola editorial Debate
no ano 2008, e agora reeditado. Este libro, como outros ensaios do autor caracterízase pola escritura
limpa, a erudición e a retranca, conseguindo que a lectura sexa sempre
áxil, nunca nos decepciona.
Otra idea de
Galicia forma parte dunha serie de ensaios sobre as Comunidades ou territorios
do Estado español cos que se pretende desmontar algúns dos mitos, dos estereotipos,
que reinan no imaxinario colectivo, tanto dentro como fóra deses territorios.
Todos tendemos á xeneralizar, a obviar as diferenzas e os matices, cando
queremos definir e particularizar a un determinado pobo ou país. Esas
xeneralizacións, sen embargo, só son útiles para debates de radio ou de
taberna, e carecen de rigor intelectual. É dicir, son mentiras. É moito o que
compartimos todos os galegos, pero non existe un carácter galego único. Non
somos unha única árbore con moitas gallas, senón moitas árbores distintas que
medran distintas e distantes nun espazo común (o mapa de Domingo Fontán), co
que todos dunha ou outra maneira nos identificamos (algúns mesmo se
caracterizan por desprezar a súa propia condición de galegos, o que é colmo da
ignorancia).
Neste libro,
Murado non escribe sobre o carácter dos galegos, el sabe ben que non existe,
senón que recorre a súa ampla formación histórica para desmontar os tópicos que
se teñen acuñado sobre Galicia. A Historia é a única ferramenta que pode axudarnos
a comprender o presente. Unha Historia que analizada con criterio xamais é
lineal, non hai un único camiño pechado que nos conduce inevitablemente ao
presente (a ao futuro), senón que existen moitas corredoiras que levan a moitos
camiños e eses a súa vez rematan hoxe en múltiples cruces que inician outros vías,
algúns con orixes distantes. A Historia explica o presente pero non o
xustifica, e así o entende o autor. Neste libro, de lectura obrigada para todos
aqueles que queiran coñecer o noso pasado, non só reafirmar as ideas
preconcibidas, atoparemos unha sinxela e evocadora interpretación do pasado de
Galicia que nos ilustra sobre o presente.
Nunha
entrevista en A Nosa Terra
sobre o libro, Murado di: 'Non temos datos para saber desde cando
exactamente a xente fai determinado ritual. O que si podemos deducir é que
canto máis se defende a “eternidade” dunha tradición máis probábel é que esta
nacera hai pouco tempo. Por exemplo, as romarías naceron logo da recatolización
de Galiza, en plena Contrarreforma após o Concilio de Trento (1545-1563). En
calquera caso, que as tradicións sexan inventos non significan que non sexan
reais. É dicir, se unha sociedade toma por bos trazos de identidade e dálles
rango de verosimilitude, ao final eses conceptos inflúen nas súas vidas e na súa
autopercepción colectiva. Non hai que esquecer que cada un de nós inventa o seu
pasado, reconstruímos o noso pasado, convertemos as lembranzas en mitos. Pois
as nacións tamén inventan a súa infancia'.
En
definitiva, un libro máis que recomendable (ogallá se publique en galego) que
non pretende adoutrinarnos desmontando uns tópicos e reforzando outros, que nos
fai formular máis preguntas, que non é un libro de Historia pero que nos ensina
a Historia, un libro optimista que rexeita o tópico da decadencia de Galicia e
que, ademais, está moi ben escrito.
Ningún comentario:
Publicar un comentario