xoves, 19 de novembro de 2009

Os felices anos vinte, por Marcos Escariz e Sheila Martínez (4º ESO)


Felices Anos Vinte ou Anos Tolos corresponde ao período de prosperidade económica que tivo Estados Unidos desde 1922 até 1929. Esta prosperidade beneficiou a toda a sociedade e fixo que a economía crecera a un ritmo que non se rexistrou antes xerando unha burbulla especulativa. Pero esta prosperidade duraría un curto período que finalizaría o 24 de Outubro de 1929, coñecido coma o Xoves Negro. O Crack do 29 que culminaría finalmente ca Gran Depresión, a principal crise da economía capitalista.

As súas características:

- Os signos externos de prosperidade: boom económico e consumo de masas.
- Rexurdimento da produción e do comercio mundiais ao amparo dos logros da Segunda Revolución industrial, expansión do consumo de masas impulsado polo crecemento urbano e a racionalización do traballo (cadeas de montaxe), sobre un mercado amplo de consumidores, interclasista e multinacional.
- Estados Unidos modelo a imitar (éxito do american way of life), empresas automatizadas, ideal de democracia económica (capitalismo de benestar).
- A recuperación europea atravesou moitas dificultades ao combinar vellas estruturas e novas realidades económicas e ter unha gran heteroxeneidade entre rexións dinámicas e estancadas.

Graves desaxustes:
a) A agricultura en crise: caída paulatina de prezos polo exceso de produción, e endebedamento dos agricultores e dos países produtores de alimentos.
b) A industria medrou a un ritmo desigual: industrias vellas crecían a ritmo lento (siderurgia, téxtil), sobreproducción e paro estrutural. Industrias novas (eléctrica, petróleo, automóbil e química) crecen a ritmo rápido e con alto grao de concentración.
c) Contraditorio crecemento comercial (entre producións e países), aumento das tensións do intercambio desigual e gran mobilidade de capitais en forte rivalidade financeira.

As iconas do crecemento económico:

O CHARLESTON: Moitos bailes xurdiron nesta época en EEUU. Todos tiñan ritmos afroamericanos e o máis famoso foi o charleston, que se caracterizaba polos movementos frenéticos e un ritmo alegre. O baile é moi rápido e require gran velocidade e entusiasmo. Báilase en catro tempos e pódese bailar en parella ou só.

FLAPPERS: As novas modas eran moi atrevidas atendendo ó lema dos anos vinte, a liberdade. As "flappers" eran mozas que fumaban en público, bailaban, maquillábanse e bebían en clubes nocturnos.

O CINE NOS ANOS 20: O cine alcanzou o seu máximo esplendor na época e o cine mudo proxectou as súas mellores películas. A xente asistía moi a miúdo ó cine a adoraban algúns actores como Mary Pickford, Greta Garbo e Rodolfo Valentino, que consideraban os seus ídolos.


Ningún comentario: